അനര്ഹമായ തീരത്തേക്ക് അപകട ഭീഷണികളെ
കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു പാഞ്ഞു കയറുന്ന തിര, ഞാന്..
എന്റെ വേലിയേറ്റങ്ങളെ അവഗണിച്ച പ്രധിരോധത്തിന്റെ കടല്ഭിത്തി, നീ.
ഞാന്: എന്റെ വാക്കുകളെ കടലെടുത്തുവോ, എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട വാക്കുകള്?
നീ: നിന്റെ വാക്കുകള് നിഷേധിക്കപ്പെട്ടവന്റെ വിലാപം.
ഞാന്: എന്റെ തിരാശിഖരത്തില് നിന്നു ഞാന് നിനക്കായി വിക്ഷേപിച്ച വാക്കുകള്..
ഞാനവയെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു...
നീ:നിന്റെ ഭ്രാന്തന് സ്വപ്നങ്ങള് ദയ അര്ഹിക്കുന്നില്ല.
ഞാന്:എന്റെ വിഷാദം നീ അറിയുന്നില്ല.
നീ: അനിശ്ചിതത്വം മൊത്തമായി നിനക്കു വാഗ്ദാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു..
ഞാന്: ആത്മാവിന്റെ പുസ്തകം, അദ്ധ്യായം.....
നീ: ഓരോ പ്രണയം പരാജയപ്പെടുമ്പോഴും നീ ഇതാവര്ത്തിക്കുന്നു...
ഞാന്:എന്റെ കത്തുകള്..
നീ: തപാല് വകുപ്പിലും സൈബര് വലയിലും കാലം സമരത്തിലാണ്..
രണ്ടിടത്തും അവ നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കാം.
ഞാന്: വാക്കുകളില് കുരുങ്ങിപ്പോയ ജീവിതമാണ് എന്റേത്..
നീ: ഒരിടവേള അനിവാര്യമാകുന്നു...ഒരു കൊമേഴ്സ്യല് ബ്രേക്ക്...
ഞാന്: അടുത്ത വേലിയേറ്റത്തിന്റെ കടലൊരുക്കതില്
ഞാനെന്റെ ഓര്മ്മകളെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു...
Sallapam nannayirikkunnu. ninte ormakal enna peril thira oru adhyayam ezhuthunnundu. kathukalkkayi thirachil thudangiyirikkunnu. jagrathey
ReplyDeletehow can i explain...blogile kadalil mungathirikkatte thante ee kavithakal ...its really good
ReplyDeleteEzhuthanam changathi...Chethassutta varikal...Adhinandanangalum, oppam nandiyum..
ReplyDeleteതാങ്കളിലെ പ്രതിഭയെ കണ്ടെത്താന് വൈകിയതിന് ഒരിക്കല് കൂടി ക്ഷമിക്കുക...
ReplyDelete